Φωτιά…!
Έπιασε φωτιά τρέξε να σωθείς…!
Πυρκαγιά…!
Τα πάντα καίγονται και γίνονται στάχτη….
Μα αυτός δεν είναι ο σκοπός;
Όλα γίνονται στάχτη και κάρβουνα….
Αλλά εμείς είμαστε ασφαλείς τι να φοβηθείς ; τι να φοβηθείς αν είσαι είδη καμένος και το μόνο που έχει μείνει ποια είναι στάχτη….
Βλάκα…
Η στάχτη δεν καίγεται μην φοβάσαι βούτα στη φωτιά και αποδέξου την… Όσο για την φύση…
Ηλίθιε…
Αυτή είναι η μόνη που δεν έχει πρόβλημα θα βρει τον τρόπο να επιβιώσει. Με ή χωρίς το μοναδικό είδος που τολμάει να ξεχωρίσει τον εαυτό του από όλο το ζωικό βασίλειο, αυτό που θέλει να ξεχωρίσει και να αφαιρεθεί από την εξέλιξη του Δαρβίνου… Σιγά ένα είδος είσαι μόνο τόσα χάνονται κάθε μέρα, ποιος έκλαψε ή λυπήθηκε για αυτά, και άλλα τόσα γεννιούνται γιατί εσύ να βγάλεις την ουρά σου έξω από το “survival of the fittest”?
Πυρκαγιά …!
Ε, και…;
Ποιος νοιάζεται…;
Γιατί να νοιαστώ κι εγώ ;
Άσε τους άλλους να τρέξουν…
Εγώ θα αρκεστώ να χαζεύω την φωτιά τα βράδια και…
…να τα βλέπω όλα να γίνονται στάχτη.
Ας γίνουν…
