Τρίτη 8 Μαρτίου 2011

Σχετικά με τον Πάολο Κοελιο…

Μπορεί να ισχύει αυτό που λέει ο Κοέλιο στον Αλχημιστή, “ Όταν θέλεις κάτι πολύ το σύμπαν συνωμοτεί για να το αποκτήσεις ” Όμως από την άλλη μεριά, έχω να προσθέσω και κάτι ακόμα. Όταν τα πράγματα και οι καταστάσεις στην ζωή σου είναι απλές ή έχεις συμβιβαστεί με τα εκάστοτε δεδομένα, καλά ή μη, το Σύμπαν συνωμοτεί για να σου κάνει την ζωή μπουρδέλο. Μπορεί αυτό να συμβαίνει για να ξανα-ανακατευτούν και να ξαναμοιραστούν τα φύλα στην παρτίδα πόκερ της ζωής σου.

Οι βολικές καταστάσεις οδηγούν στην ανία και κατ’ επέκταση τη ρουτίνα. Είναι ο τρόπος του “Σύμπαντος” ίσως, για να σου κεντρίζει το ενδιαφέρον και να συνεχίσεις να είσαι μανιώδης παίκτης. Να ποντάρεις όλο και περισσότερα και να αρχίσεις να τζογάρεις, ακόμα και αν οι πιθανότητες είναι εναντίων σου και η ήττα σίγουρη… Η δεύτερη κίνηση μπορεί να θεωρηθεί από κάποιους λάθος, αλλά δεν μπορείς να κερδίσεις πολλά ή ακόμη και τα πάντα, ποντάροντας λίγα και παίζοντας εκ’ του ασφαλούς.
Από μια λίγο πιο διαφορετική οπτική γωνία μπορείς να πεις ότι είναι ένα προμελετημένο σχέδιο, ναι ναι όπως προμελετημένος φόνος καλή ώρα, για να ξεχωρίσουν οι καλύτεροι “παίκτες” και οι πιο τυχεροί. Εδώ τίθεται ένα άλλο μεγάλο ερώτημα. Μπορείς να κερδίσεις τα πάντα ή αρκετά, απλά ποντάροντας πολλά και μπλοφάροντας πως έχεις καλό “φύλλο”; Υπάρχει μια καλή πιθανότητα να χάσεις τα πάντα έτσι, γιατί οι παίχτες που έχεις απέναντι σου ποντάρουν όλο και περισσότερα και γίνονται όλο και πιο σκληροί και αμείλικτοι, τα στοιχήματα ανεβαίνουν τα τραπέζια αλλάζουν όλο και πιο γρήγορα. Νέα πρόσωπα πιο πολλοί παίχτες, πιο καινούργιοι. Του κουτιού ξεκολλάνε βιαστικά τις ζελατίνες από πάνω τους, κάθονται στο ίδιο τραπέζι με σένα και ζητάνε από την αρχή τα πάντα… Θυμάσαι, κάποτε ήσουν κι εσύ έτσι…
Αλλά στάσου! Ξεκίνησες αλαζόνας τζογαδόρος, για να γίνεις  κάποιος που βολεύεται στα σίγουρα και σπάνια τζογάρει… Όμως αυτό το άτιμο απανωτό ανακάτεμα της τράπουλας σε οδήγησε να ξαναγίνεις αυτό που ήσουν στην αρχή, μα τώρα ξέρεις πότε σε “παίρνει” να τζογάρεις και πότε όχι…
Τέσσερις Άσσοι…
Κάποιος μικρός τα ποντάρει όλα.
Θράσος…
Και απ’ αυτό είχες κάποτε και έχει περίσσιο..
Πάσο!
Πάσο; Τον κέρδιζες τον μικρό. Τον “διάβαζες” για πλάκα μπλόφα ήταν. Μα ναι, γιατί να μην τον αφήσεις να χαρεί;  Νέοι παίχτες...  Όσο καλός και να γίνει κανείς, δεν θα μπορέσει ποτέ να παίξει πόκερ μόνος του. 

Δεν υπάρχουν σχόλια: